Strona główna

Nieprzerwany odpoczynek dobowy Pracodawca jest zobowiązany do organizacji czasu pracy w taki sposób, by pomiędzy końcem jednej i początkiem drugiej zmiany minimalny okres odpoczynku pracownika wynosił 12 kolejnych godzin w ciągu 24 godzin, a w przypadku pracownika nieletniego – co najmniej 14 godzin w ciągu 24 godzin. Okres odpoczynku można skrócić do ośmiu godzin w przypadku pracownika w wieku powyżej

Normalny czas pracy: Ogólnie przyjmuje się, że czas pracy pracownika wynosi do 40 godzin tygodniowo. Średni czas pracy pracownika, w tym nadgodzin, nie może przekroczyć 48 godzin. Istnieją pewne wyjątki od powyższych reguł uwarunkowane organizacją czasu pracy, charakterem pracy, wiekiem pracownika. Wyjątki od reguły uwarunkowane organizacją czasu pracy: - maksymalnie 38 i 3/4 godziny tygodniowo w przypadku pracowników regularnie wykonujących

Praca w godzinach nadliczbowych Praca w godzinach nadliczbowych (nadgodziny) to praca wykonywana przez pracownika na zlecenie pracodawcy lub za jego zgodą przekraczająca ustalony tygodniowy czas pracy wynikający z wcześniej ustalonego harmonogramu czasu pracy i wykonywana poza harmonogramem zmian roboczych. W przypadku pracownika z krótszym czasem pracy praca w godzinach nadliczbowych to praca przekraczająca jego tygodniowy czas pracy. Takiemu pracownikowi nie

Ewidencja czasu pracy Pracodawca zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji czasu pracy, nadgodzin, pracy w nocy, aktywnej i nieaktywnej gotowości operacyjnej pracownika w taki sposób, by oznaczyć początek i koniec okresu, w którym pracownik wykonywał pracę lub zlecono mu bądź uzgodniono z nim pracę w trybie gotowości operacyjnej. W przypadku czasowego delegowania pracodawca prowadzi ewidencję zgodnie z pierwszym zdaniem w miejscu

Ubezpieczenie społeczne Jeżeli pracownik jest oddelegowany przez swojego pracodawcę do pracy tymczasowej w innym państwie członkowskim UE w jego imieniu na okres maksymalnie 24 miesięcy, pracodawca może zwrócić się o wydanie formularza PD A1. Formularz A1 potwierdza, które przepisy dotyczące ubezpieczenia społecznego mają zastosowanie w przypadku posiadacza formularza. Zgodnie z przepisami Unii Europejskiej podczas wykonywania pracy dana osoba podlega zawsze

Zezwolenie na pracę Pracodawca, który ma swoją siedzibę na terytorium Republiki Słowackiej, może zgodnie z § 21 ustawy nr 5/2004 Z.z. zatrudnić cudzoziemca – obywatela państwa trzeciego, jeżeli: - jest on posiadaczem niebieskiej karty UE, - otrzymał zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy po potwierdzeniu możliwości obsadzenia wakatu, - otrzymał zezwolenie na pracę i zezwolenie na pobyt czasowy

Obowiązki pracodawcy delegującego Pracodawca delegujący zobowiązany jest do: a) przechowywania umowy o pracę lub innego dokumentu potwierdzającego stosunek pracy z oddelegowanym pracownikiem, b) prowadzenia i przechowywania ewidencji czasu pracy oddelegowanego pracownika zgodnie z § 99 Kodeksu pracy, c) przechowywania dokumentów płacowych dotyczących wynagrodzenia wypłacanego oddelegowanemu pracownikowi za pracę wykonaną podczas delegowania. Dokumenty te muszą być dostępne w miejscu pracy przez

Oświadczenie pracodawcy delegującego Pracodawca delegujący, który wysyła swoich pracowników na terytorium Republiki Słowackiej w celu wykonywania prac związanych ze świadczeniem usług, zgodnie z § 4 ust. 1 ustawy nr 351/2015 Z.z. zobowiązany jest przekazać następujące dane do Państwowej Inspekcji Pracy: • nazwę firmy i siedzibę w przypadku osoby prawnej oraz nazwę firmy lub imię i nazwisko, jeżeli są inne niż

Osoba kontaktowa Osoba kontaktowa to osoba upoważniona do przyjmowania dokumentów z inspekcji pracy jako wyznaczony przedstawiciel pracodawcy delegującego. Osoba kontaktowa musi znajdować się na terytorium Republiki Słowackiej przez cały okres delegowania. Osobą kontaktową mogą być sami delegowani pracownicy.

Równe traktowanie mężczyzn i kobiet oraz zakaz dyskryminacji Kobiety i mężczyźni mają prawo do równego traktowania w odniesieniu do dostępu do zatrudnienia, wynagrodzenia i awansu, szkolenia zawodowego i warunków pracy. Kobietom zapewnia się warunki pracy pozwalające im uczestniczyć w pracy z uwzględnieniem ich potrzeb fizjologicznych i funkcji społecznych w macierzyństwie, a kobietom i mężczyznom – z uwzględnieniem ich obowiązków rodzinnych